Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Η κατάθεση, εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ


Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ το πρώτο μυθιστόρημα της Κατερίνας Μόντη με τίτλο Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ. Περιληπτικά η υπόθεση: «Τον Ιανουάριο του 2010, δύο αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής επισκέπτονται στο σπίτι της στην Ικαρία μια γυναίκα, για να της πάρουν κατάθεση. Τι έχουν εναντίον της; Τι τους κρύβει εκείνη; Πώς θα καταλήξει η αναμέτρησή τους να ανασκαλίσει απωθημένα μέχρι και της Μακεδονικής Ιστορίας; Η ανακρινόμενη θα αποφασίσει να γράψει τελικά τη δική της πλέον κατάθεση, όπου αφηγείται και συζητάει για την αριστερά, τις γυναίκες, τον εθνικισμό, τις μειονότητες. Για τις προσωπικές και κοινωνικές μας περιπέτειες και ουτοπίες, σε μια κρίσιμη εποχή για την Ελλάδα και τον κόσμο...»
Η Κατερίνα Μόντη γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1962. Σπούδασε Ιατρική στη Θεσσαλονίκη και πήρε στη συνέχεια την Παιδιατρική ειδικότητα, που από το 1999 την ασκεί ως γιατρός του ΕΣΥ. Το βιβλίο Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

Εκδηλώσεις ΕΝΕΚΕΝ




To Νοεμβρίο τoυ 2011 στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο έγινε εκδήλωση-παρουσίαση του 21ού τεύχους του ΕΝΕΚΕΝ. Με την ευκαιρία ο επ. καθηγητής Παναγιώτης Δόικος μίλησε με θέμα : H δοκιμασία της ύπαρξης και ο πολιτισμός του βάθους. Στην ίδια εκδήλωση ο Όμηρος Ταχμαζίδης αναφέρθηκε στις σχέσεις του περιοδικού με τη σύγχρονη φιλοσοφική σκέψη. Παράλληλα η συνεργάτης του ΕΝΕΚΕΝ Τούλα Παπαπάντου μεταφράστρια του βραβευμένου με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας Σουηδού ποιητή Tomas Gösta Tranströmer διάβασε ποιήματά του που είχαν δημοσιευτεί την άνοιξη του 2010. Την ανάγνωση συνόδευσε στο βιολί ο Αχιλλέας Καπλανίδης. Η ομιλία του Παναγιώτη Δόικου θα δημοσιευτεί στο επόμενο, 22ό, τεύχος του ΕΝΕΚΕΝ στο οποίο φιλοξενείται και σημαντικό λογοτεχνικό αφιέρωμα για την Άρτα.

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Το παζλ της μετάφρασης, εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ

Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εκείνους και σε εκείνες που, παρότι χρήστες των μεταφράσεων σε όλη τους τη ζωή, δε φαντάζονται πόσα κρύβονται πίσω από τις φαινομενικά ανώδυνες
λέξεις «μετάφραση», «διερμηνεία» και «υποτιτλισμός» ή «μεταγλώττιση» ούτε τον ανυπολόγιστο αριθμό σελίδων που έχουν γραφεί γι’ αυτές. Ο ζήλος της ενασχόλησης με ζητήματα που
αφορούν τη μετάφραση –και, σε πολύ μικρότερο βαθμό, τη διερμηνεία– έχει αυξηθεί ιδιαίτερα, από τότε που η Μεταφρασεολογία αξίωσε και, εν μέρει, πέτυχε να αντιμετωπίζεται ως αυτό-
νομη επιστήμη, δηλαδή τα τελευταία σαράντα με πενήντα χρόνια. Σε αυτό το διάστημα η Μεταφρασεολογία γνώρισε διαφορετικούς προσανατολισμούς και διαφορετικές προσεγγίσεις, άσκησε τη γοητεία της σε νέους και νέες επιστήμονες, δεν κατόρθωσε, όμως, να συμβάλει ιδιαίτερα στην αναγνώριση του ρόλου των μεταφραστών και των διερμηνέων σε σχέση με τις κοινωνικές εξελίξεις ούτε στη βελτίωση του status του επαγγέλματός τους, το οποίο συνεχίζει να μην αναγνωρίζεται στις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Στο βιβλίο κυριαρχεί η δυαδική μορφή ανεκδοτολογικού και θεωρητικού λόγου, που επιδιώκει να υπομνήσει τη συνεχή εναλλαγή ανάμεσα σε δύο γλώσσες και δύο πολιτισμούς, την οποία βιώνει οποιοσδήποτε ασχολείται με κάποια μεταφραστική δραστηριότητα. Η εικόνα της μετάφρασης ως ειδώλου –τόσο του πρωτοτύπου όσο και της εποχής της, του ίδιου του μεταφραστή αλλά και του είδους της μετάφρασης– η οποία εμφανίζεται σε όλα τα πεδία που εξετάζονται, υπενθυμίζει συνεχώς το στιγμιαίο –και κατά κάποιον τρόπο απατηλό– χαρακτήρα κάθε μεταφράσματος. Έτσι, παρά τη διαφορετική τους θεματολογία, τα κεφάλαια του βιβλίου συνομιλούν
μεταξύ τους, για να υπογραμμίσουν τα κοινά χαρακτηριστικά τα οποία διέπουν τη διαδικασία, τα προβλήματα και τη μεθοδολογία που εξετάζουν. Μοιάζει με αυτόν τον τρόπο να συντίθεται ένα «παζλ» –λέξη δάνεια και, σε πείσμα της μετάφρασης, αμε-
τάφραστη– από παρόμοιες κι ωστόσο διαφορετικές δραστηριότητες με γνωστές και άγνωστες πτυχές, όπως άγνωστη παραμένει εν πολλοίς και η πολυπλοκότητα του μεταφραστικού εγχειρήματος.

Η Ανθή Βηδενμάιερ είναι πτυχιούχος μεταφράστρια (πανεπιστήμιο Μάιντς της Γερμανίας) για τη γερμανική, την ισπανική και την αγγλική γλώσσα. Η διδακτορική διατριβή της (Καποδι-
στριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας) έχει ως θέμα τη μετάφραση της ποίησης. Εργάστηκε ως μεταφράστρια και διερμηνέας συνεδρίων για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και επιστημονικά έργα για εκδοτικούς οίκους στην
Ελλάδα καθώς και μεγάλο αριθμό τεχνικών, οικονομικών και νομικών κειμένων. Συνεργάστηκε στην έκδοση του νέου ελληνογερμανικού και γερμανοελληνικού «Μεγάλου Λεξικού PONS» (2008). Δημοσιεύει επιστημονικά άρθρα, βιβλιοκρισίες μεταφρα
σεολογικών έργων και συμμετέχει με ανακοινώσεις σε μεταφρασεολογικά συνέδρια και εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διετέλεσε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταφραστών (2002-2006). Δίδαξε μετάφραση στο «ΕΚΕΜΕΛ», στο “Ινστιτούτο Goethe” Θεσσαλονίκης και σε πανεπιστήμια της Γερμανίας. Σήμερα διδάσκει μετάφραση λογοτεχνικών και ειδικών κειμένων, υποτιτλισμό και διερμηνεία, ως επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και
Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.


Εαρινή Ισημερία, εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ

O Μανώλης Αλυγιζάκης γεννήθηκε στο χωριο Κολυμπάρι δυτικά απο τα Χανιά της Κρήτης το 1947. Όταν ήταν σε παιδικη ηλικία η οικογένεια του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη πρώτα και μετα στην Αθήνα όπου εσπούδασε παίρνοντας πτυχίο Πολιτικών Επιστημών απο το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υπηρέτησε τη στρατιωτικη του θητεία για δυο χρόνια κι ύστερα μετανάστευσε στο Βανκούβερ του Καναδα όπου ζει ώς τώρα. Παρακολούθησε αγγλικη φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Σαϊμον Φρεϊζερ. Έχει γράψει τρία μυθιστορήματα, ένα μεγάλο αριθμό βιβλίων ποίησης που άρχισαν να εκδίδονται τα τελευταία χρόνια, αρκετά άρθρα, διηγήματα και μελέτες στα αγγλικά και στα ελληνικά που έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ανθολογίες και εφημερίδες, Μετα απο χρόνια δουλειάς ως βοηθός σιδηρουργού, εργάτης στα τρΕνα, ταξιτζής και χρηματιστής. πήρε σύνταξη και τώρα ζει σΕ προάστιο του Βανκούβερ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ που ασχολείται με το γράψιμο, τον κήπο του και με ταξίδια. ΤΟ 2006 ίδρυσε τον εκδοτικο οίκο Libros Libertad. Ποιήματα του απο την ανέκδοτη συλλογή Νόστος και Άλγος απόσπασαν το δεύτερο βραβείο στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ του οργανισμού του Ωδείου Φουντούλη του 2011 και διήγημά του με τίτλο «Γενέθλια» απόσπασε το τρίτο βραβείο του ίδιου διαγωνισμού.