Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ το νέο βιβλίο του Γιώργου Ανέστη εικοσιμία ΑΝΤΙΔΙΑΣΤΟΛΕΣ. Πρόκειται για μια γραφή αιρετική και κοφτερή, στα όρια της οδύνης και του πνευματικού σπαραγμού, που οργώνει τα στομωμένα και στέρφα χωράφια της μικρολογοτεχνικής παραγωγής των ημερών μας και μας υπενθυμίζει ότι η αυθεντική λογοτεχνία δεν φτιάχνεται για τις δημόσιες σχέσεις και τις παρουσιάσεις βιβλίων αλλά στα υπαρξιακά όρια που συγκροτεί η ίδια η εμπειρία της γραφής.
Ο Γιώργος Ι. Ανέστης γεννήθηκε το 1961 στη Θεσσαλονίκη. Σπουδές, και θεατρικών επιστημών, για μία δεκαετία στην Γερμανία. Από το 1990 υποδύεται, με σχετική επιτυχία, τον νυχτόμερο θυρωρό του art-hotel Panorama: www.arthotelpanorama.com, στα Πυργαδίκια Χαλκιδικής. Με κειμενογραφίες ασχολείται συστηματικά τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι εικοσιδύο αντιδιαστολές ακολουθούν τους Μονόλογους (2015), επίσης από τις εκδόσεις Ένεκεν.
«...…έκανα λαχανιασμένη ορθοπεταλιές ανάμεσα στις λέξεις. Έδαφος άλλοτε λείο, άλλοτε γεμάτο λακκούβες και γυαλιά. Καρφιά να ξεσκίζουν πατούσες μοσχαναθρεμμένες. Ανηφόρες κατηφόρες, αδιέξοδα και μυστικά δρομάκια μέσα από χοντρούς τοίχους. Διέσχιζα λέξεις σφυριά. Κάποιες προλάβαινα να αποφύγω, άλλες μ’ έβρισκαν σε σημεία στο σώμα μου που δεν ήξερα ότι υπάρχουν.
Πονάν οι λέξεις. Ίσως πονάνε πιο πολύ όταν τις αποφεύγεις. Στροφή και ξανασκαρφάλωνα την παράγραφο, σαν σκυλί την μύριζα για να την κατουρήσω. Κι ενώ πριν ήμουν σε έρημο με αμμόλοφους ψάχνοντας οάσεις, τώρα γύρω μου τοπίο αρκτικό και το έδαφος ρωγμή κάτω από τα πόδια μου. Με γδέρνουν γράμματα, σημεία στίξης, σκίζεται η σάρκα μου, συνεχίζω σκελετός την περιπλάνηση μέσα σε βυθό χαμηλοτάβανο-υπόγειο με θέα σε σιωπή και μνήμη. Έτρεχα ξεμαλλοπλεμένη πίσω από χνάρια σε χαρτί, σαν σκιά σαν αδηφάγος χρόνος, σαν αναγνώστης εξερευνητής. Αντί για χάρτη βρήκα πεταμένη τη μπαγκέτα του ενορχηστρωτή, ένα σπαθί λιωμένο από μάχες με βουβές μελωδίες…»
Ο Γιώργος Ι. Ανέστης γεννήθηκε το 1961 στη Θεσσαλονίκη. Σπουδές, και θεατρικών επιστημών, για μία δεκαετία στην Γερμανία. Από το 1990 υποδύεται, με σχετική επιτυχία, τον νυχτόμερο θυρωρό του art-hotel Panorama: www.arthotelpanorama.com, στα Πυργαδίκια Χαλκιδικής. Με κειμενογραφίες ασχολείται συστηματικά τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι εικοσιδύο αντιδιαστολές ακολουθούν τους Μονόλογους (2015), επίσης από τις εκδόσεις Ένεκεν.
«...…έκανα λαχανιασμένη ορθοπεταλιές ανάμεσα στις λέξεις. Έδαφος άλλοτε λείο, άλλοτε γεμάτο λακκούβες και γυαλιά. Καρφιά να ξεσκίζουν πατούσες μοσχαναθρεμμένες. Ανηφόρες κατηφόρες, αδιέξοδα και μυστικά δρομάκια μέσα από χοντρούς τοίχους. Διέσχιζα λέξεις σφυριά. Κάποιες προλάβαινα να αποφύγω, άλλες μ’ έβρισκαν σε σημεία στο σώμα μου που δεν ήξερα ότι υπάρχουν.
Πονάν οι λέξεις. Ίσως πονάνε πιο πολύ όταν τις αποφεύγεις. Στροφή και ξανασκαρφάλωνα την παράγραφο, σαν σκυλί την μύριζα για να την κατουρήσω. Κι ενώ πριν ήμουν σε έρημο με αμμόλοφους ψάχνοντας οάσεις, τώρα γύρω μου τοπίο αρκτικό και το έδαφος ρωγμή κάτω από τα πόδια μου. Με γδέρνουν γράμματα, σημεία στίξης, σκίζεται η σάρκα μου, συνεχίζω σκελετός την περιπλάνηση μέσα σε βυθό χαμηλοτάβανο-υπόγειο με θέα σε σιωπή και μνήμη. Έτρεχα ξεμαλλοπλεμένη πίσω από χνάρια σε χαρτί, σαν σκιά σαν αδηφάγος χρόνος, σαν αναγνώστης εξερευνητής. Αντί για χάρτη βρήκα πεταμένη τη μπαγκέτα του ενορχηστρωτή, ένα σπαθί λιωμένο από μάχες με βουβές μελωδίες…»
Μάρα Τσικάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου