Περιοδικό “ΕΝΕΚΕΝ”: Επικαιρότητα από το παρελθόν
Σωτήρης Κοντογιάννης
Μεγάλο ενδιαφέρον, όπως άλλωστε και όλα τα προηγούμενα, έχει το νέο, 26ο τεύχος του περιοδικού Ένεκεν.
Το Ένεκεν είναι ένα περιοδικό που κινείται στον χώρο όπου συναντιούνται η τέχνη με την πολιτική και την επιστήμη. Το τεύχος που κυκλοφορεί περιλαμβάνει ποιήματα, διηγήματα, κείμενα για την ιστορία και την ψυχανάλυση, αναλύσεις για τον κινηματογράφο, συνεντεύξεις και παρουσιάσεις βιβλίων. Αλλά δεν είναι ένα συνονθύλευμα τυχαίων και διαφορετικών υλικών. Το Ένεκεν ήταν πάντα και είναι συνδεδεμένο με τον παλμό, τα ερωτηματικά και τις ανησυχίες του κινήματος -και αυτό είναι το κόκκινο νήμα που, άλλοτε άμεσα και ορατά και άλλοτε έμμεσα και υπόγεια διαπερνάει όλο του το υλικό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνέντευξη που έδωσε στην Γεωργία Τσουδερού ο Σάντρο Μετζάντρα. “Ο καθηγητής Μετζάντρα”, γράφει η παρουσίαση της συνέντευξης, “διδάσκει Πολιτική Φιλοσοφία στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Μπολόνιας θέματα που αφορούν την ιστορία της αποικιοκρατίας στην ευρωπαϊκή και αμερικανική ήπειρο, καθώς και θέματα για την παγκόσμια ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα”. Ταυτόχρονα, όμως, συμμετέχει σε μια σειρά από πρωτοβουλίες “με δράσεις ενάντια στην οικονομική κρίση”.
“Είναι υποχρέωση όλων μας η παρασκευή της αισιοδοξίας μέσα από τους αγώνες, μέσα από την αντίσταση...”, λέει. Οι αγώνες δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να εφεύρουμε. Υπάρχουν παντού θαυμάσιοι αγώνες. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορία είναι μονόδρομος. Υπάρχει ο κίνδυνος της οπισθοδρόμησης. Η ελπίδα όμως βρίσκεται στους εργατικούς αγώνες. “Επιμένω”, λέει στην τελευταία φράση της συνέντευξης, “στη σύγκρουση της εργατικής τάξης ως την κεντρική δύναμη για να βγούμε από το αδιέξοδο της οικονομικής κρίσης”.
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος είναι, στον περισσότερο κόσμο γνωστός από την σύγκρουσή του στο Νομαρχιακό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης με τον Ψωμιάδη και την εκλογή του στη συνέχεια, με το ψηφοδέλτιο των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. Στο Ένεκεν που κυκλοφορεί υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενό του, για την ιστορία της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβρη του 1944 από τη ναζιστική κατοχή. Το κείμενο είναι προδημοσίευση από το υπό έκδοση βιβλίο του “Η σκοτεινή Θεσσαλονίκη - Εθνικισμός και αντισημιτισμός, ρητορεία και πρακτικές ενός αιώνα”.
Ανάμεσα στα κείμενα που φιλοξενεί το τεύχος αυτό του Ένεκεν είναι και δυο “δικά μας” -ένα κείμενο του Πάνου Γκαργκάνα για τις πολιτικές εξελίξεις με τίτλο “Το Τρίγωνο των Βερμούδων” και μια παρουσίαση του βιβλίου του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ “Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ” από την Δήμητρα Κυρίλλου.
“Έχουμε συνηθίσει πια να ονομάζουμε Τρόικα και την αντιπροσωπία των επιτηρητών ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ και την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ” γράφει ο Πάνος στην εισαγωγή του κειμένου του. “Ωστόσο έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, θα έπρεπε ίσως να μιλάμε για ένα τρίγωνο που έχει τις ίδιες καταστροφικές ιδιότητες με το παροιμιώδες τρίγωνο των Βερμούδων. Δεν πρόκειται για λογοπαίγνιο”.
Το άρθρο έχει γραφτεί αρκετές βδομάδες πριν -πολύ πριν την επανεκλογή του Ομπάμα και πολύ πριν πάρει τις σημερινές του διαστάσεις το σκάνδαλο της Λίστας Λαγκάρντ. Ωστόσο, αυτό δεν του αφαιρεί τίποτα από την επικαιρότητά του: “Ακόμα και οι πιο ιεροί θεσμοί”, γράφει, “έχουν βυθιστεί στα σκάνδαλα. Με ποιο κύρος να απαιτήσουν σεβασμό οι στρατηγοί του Πενταγώνου (λίγες μέρες πριν οι εργάτες του Σκαραμαγκά είχαν καταλάβει το υπουργείο Άμυνας) όταν κάθε βράδυ τα δελτία ειδήσεων μας πληροφορούν για τον χορό των εκατομμυρίων από τις μίζες για τα υποβρύχια ή τους πυραύλους, που κατέληγαν στις οφσόρ του Τσοχατζόπουλου;”
“Σε περιόδους κρίσης τα προβλήματα και οι αναζητήσεις του παρελθόντος αναδεικνύουν την επικαιρότητά τους” γράφει στο κείμενό του με τίτλο “Η Τέχνη στην εποχή της Κρίσης” ο Γιώργος Γιαννόπουλος, ο εκδότης του Ένεκεν. Έτσι είναι. Διαβάστε το. Αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου