Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Ωδή στην επανάσταση 1918

Ωδή στην επανάσταση
1918


Σε σένα,
κατασφυρισμένη,
χλευασμένη από πυροβολαρχίες,
σε σένα,
καταφαρμακωμένη με κακολογίες των λογχών,
θαυμασμένος υψώνω
πάνω απ’ τις απλωμένες υβρεολογίες
της ωδής το μεγαλειώδες
«Ω»!
Ω, άγρια!
Ω, παιδική!
Ω, καπικένια!
Ω, απρόσιτη!
Με ποιο άλλο όνομα σ’ αποκαλούσαν;
Ποια άλλη όψη θα μου δείξεις, διπρόσωπη;
Όρθια κατασκευή
ή ερείπιο;
Στον μηχανοδηγό,
με καρβουνόσκονη σκεπασμένο,
στον ανθρακωρύχο,
που τα βάθη της γαίας τρυπά,
λιβανίζεις,
λιβανίζεις αφοσιωμένη,
δοξάζεις την ανθρώπινη δουλειά.
Και αύριο
ο Όσιος
του ναού τα ψαλίδια
απλώνει μάταια κι ελέου διψά, -
το κάθε κανόνι σου, χοίρος-πλατυμύτης,
τις χιλιετιές του Κρεμλίνου χτυπά.
«Δόξα».
Ρογχά στο ταξίδι το θανατερό.
Κραυγή των σειρήνων, πνιγμένα λεπτή.
Εσύ στέλνεις ναύτες
εκεί που βουλιάζει το θωρηκτό,
εκεί,
για το μικρό ξεχασμένο γατί.
Και ύστερα!
Σαν μέθη πλήθος φωνάζεις.
Ξένοιαστο το μουστάκι στην πυρά.
Με υποκοπάνους διώχνεις ασπρόμαλλους ναυάρχους
με τα κεφάλια κάτω
στο Έλσινγκφορς απ’ τη γέφυρα.
Όλο γλείφει πληγές των ημερών που περάσαν
και πάλι βλεπω φλέβα κομμένη.
Σε σένα το μικροαστικό
—Ω, τρισανάθεμά σε!—
και το δικό μου,
ποιητικό
—Ω, τετράκις δόξα σοι, ευλογημένη!—

Aπόδοση στην ελληνική: Ξένια Καλαϊτζίδου. Η Ξένια Καλαϊτζίδου γεννήθηκε στην Πένζα της Ρωσίας. Γράφει ποιήματα και μεταφράζει λογοτεχνία.